مجله اینترنتی نازلی عنوان مطلب : جزئیات طرح ارائه حقوق بیكاری و مبلغ آن مجلس به دنبال تصویب طرحی است که طی آن به مدت ۲۴ماه و تا زمان پیدا شدن شغل، کارجویان مجرد ماهیانه ۳۰۰ هزار تومان و متاهلان ۳۵۰ هزار تومان دریافت کنند و ۵۰ ماهه آن را بازپس دهند که در این صورت قسط هر کارجوی مجرد ماهیانه ۱۴۴هزار تومان و هر بیکار متاهل نیز ۱۶۸هزار تومان خواهد بود. به گزارش خبرنگار مهر، اردیبهشت ماه سال ۸۹ بود که ۷۰ نماینده مجلس با تهیه طرحی موضوع پرداخت حقوق به فارغ التحصیلان دانشگاهی را مطرح و به دنبال تدوین ساز و کار اجرایی آن افتادند. رئیس گروه امور فنی بیمهشدگان اداره کل تأمین اجتماعی تهران بزرگ به تشریح بیمه بیکاری پرداخت و گفت: بیمه بیکاری یکی از تعهدات سازمان تأمین اجتماعی به شمار میرود. * مدت پرداخت بیمهبیکاری 6 تا 50 ماه است
مهرداد رفیعی در پاسخ به این پرسش که حداقل سابقه پرداخت حق بیمه برای بهرهمندی از مزایای بیمه بیکاری چقدر است، گفت: بر اساس قانون ششم بیمه بیکاری، حداقل پرداخت حق بیمه 6 ماه است به استثنای حوادث غیر مترقبه که از قانون ششم بیمه بیکاری جداست.
رفیعی در ادامه در پاسخ به این پرسش که مدت دریافت مقرری بیمه بیکاری چقدر است، افزود: مدت پرداخت مقرری بیمه بیکاری به میزان سابقه پرداخت حق بیمه و به تأهل داشتن افراد بستگی دارد.
* شروع به اشتغال منجر به قطع بیمه بیکاری میشود در قالب این طرح قرار بود تا جوانان فارغ التحصیل دانشگاهی به شرط احراز شرایطی از حقوق ماهیانه در زمان بیکاری تا پیدا شدن شغل بهره مند شوند. البته ارائه مدرک مهارتی فنی و حرفه ای و یا شرط سنی از جمله مسائلی بود که در این طرح مطرح و از آن صحبت شد. طرح اولیه پرداخت حقوق به بیکاران به عبارت دیگر اتخاذ شرایطی مانند داشتن حداقل یکسال کارت بیکاری، گذراندن حداقل یک دوره آموزش فنی و حرفه ای خود به خود باعث ریزش درصد قابل توجهی از بیکارانی بوده است که امکان دریافت کمکهای مالی دولت را نخواهند یافت و مشخص نیست که چه تعداد از کارجویان فارغ التحصیل دانشگاهی میتوانند از مزایای بیمه بیکاری در زمان جستجوی شغل برخوردار شوند. با این حال، مجلس در مرداد ماه سال ۸۹ طرح یک فوریتی پرداخت حقوق به بیکاران زیردیپلم تا فوق لیسانس را به تصویب رساند. از آن زمان به بعد تا هفته گذشته که رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس از تصویب پرداخت حقوق به بیکاران مجرد و متاهل در این کمیسیون خبر داد، تقریبا از این طرح خبری نبوده است. محل تامین اعتبار کجاست؟ البته رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس محل تامین اعتبار لازم برای پرداخت حقوق به چند میلیون نفر بیکار را اعلام نکرده اما اگر منظور تامین از محل هدفمندی یارانهها است که احتمالا با چالش روبرو خواهد شد چرا که دولت هنوز موفق به پرداخت بخشهای قابل توجهی از منابع پیش بینی شده نشده است و فقط توانسته است مبالغی را به حساب مردم واریز کند. براساس محاسبات ارائه شده توسط کمیسیون اجتماعی مجلس هر بیکار مجرد در مدت زمان ۲ سال ۷ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان و هر متاهل بیکار نیز ۸ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان دریافت خواهد کرد که اگر قرار باشد در اقساط ۵۰ ماهه آن را بازپس دهند، برای مجردان قسط ماهیانه ۱۴۴هزار تومانی و برای متاهلان نیز اقساط ماهیانه ۱۶۸هزار تومانی در پی خواهد داشت. “قبرستان طرحها” یا مذاکره با بانکها؟ با این حال به نظر نمیرسد که دولت بتواند چنین ارقامیرا به راحتی تامین و در اختیار بیکاران قرار دهد، پس به نظر میرسد بعد از تصویب مجلس این طرح یا راهی بایگانی و “قبرستان طرحهای راکد” خواهد شد و یا اینکه دولت باید مانند طرح کارت اعتباری کارگران برای تامین منابع مورد نیاز با بانکها وارد مذاکره شود. حال اگر کار به مذاکره با بانکها بکشد که احتمالا کارجویان باید وارد چرخه دریافت تسهیلات از بانکها و ارائه ضامن و هفت خوان رستم شوند که باید به اینگونه مسائل سود احتمالی تسهیلات بانکی را نیز افزود، هرچند که قرض الحسنه و با نرخ سود پایین تعریف شود. طبق آخرین آماری هم که مرکز آمار ایران طی فصل بهار ۸۹ ارائه کرد ۳ میلیون نفر در کشور بیکارند و با فرض اینکه از آن زمان به بعد بیکاران جدیدی نیز به این تعداد اضافه نشده باشند و باز هم با فرض اینکه همه جویندگان کار کشور مجرد باشند، ماهیانه رقمیبالغ بر ۹۰۰ میلیارد تومان اعتبار برای پرداخت حقوق به آنها لازم است. اگر ۵۰ درصد از بیکاران را نیز متاهل بدانیم در مجموع رقمیبالغ بر ۹۷۵ تا ۱۰۰۰ میلیارد تومان هر ماه باید به حسابهای افراد جویای کار تا ۲ سال واریز شود. اینکه دولت بتواند چنین رقمیرا تامین و یک ساز و کار دقیقی را هم برای شناسایی و ثبت نام از کارجویان تدوین کند، هم داستان دیگری است. هزینه ۱۰۰۰میلیارد تومانی در هر ماه همچنین اینکه برخی به امید دریافت کمکهای دولتی به اشتغال پنهان روبیاورند و به امید دریافت ۳۰۰ تا ۳۵۰ هزار تومان مازاد بر درآمد خود در ماه چه با همکاری کارفرما و چه بدون آن، دست به راههای دورزدن قانون کنند نیز موضوعی مهم است که به بالا رفتن هزینههای چنین طرحهای بلندپروازانه ای دامن می زند و روند اجرای آن را نیز دچار چالش خواهد کرد. هزینه حدود ۱۰۰۰ میلیارد تومانی در هر ماه طبق گفتههای رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس محاسبه شده است که وی عنوان کرد برای کارجویان مجرد و متاهل کشور ۳۰۰ تا ۳۵۰ هزار تومان پرداخت میشود. حال اگر در زمان اجرای طرح با تبصره و استثنائاتی تعداد مشمولان طرح را کاهش دهند، نیز در آینده نزدیک مشخص میشود. با این حال طی روزهای گذشته که این موضوع از سوی کمیسیون اجتماعی مجلس مطرح شده است برخی هموطنان جویای کار اظهاراتی داشته اند که برخی از آنها به این شرح است: نظرات هموطنان این نوع کارها تنبل پروری است. پول طرح را از کجا خواهند آورد؟ بیکاران را چطور شناسایی میکنند؟ بهتر است به جای این حرفها اشتغال زایی صورت گیرد، آن دیگری میگوید بیش از ۲ سال است که بیکارم، آیا برای این مدت از دست رفته فکری میشود؟ اگر من نتوانستم در ۲ سال شغل پیدا کنم، چگونه باید پول دریافت شده را پس بدهم؟ یکی از هموطنان معتقد است که در کشورهای پیشرفته نه تنها به جوانان حقوق پرداخت میکنند بلکه به سالمندان و گروههای دیگر نیز کمک میشود بدون اینکه از آنها پس گرفته شود. هموطن دیگری میگوید من با حقوق ۳۵۰ هزار تومان شاغل هستم بنابراین طبق نظر مجلس اگر شغلم را رها کنم و ۲ سال نیز دنبال کار بهتری بگردم همان پول را به من خواهند پرداخت، پس میتوانم شرایط بهتری را جستجو کنم. تبلیغ یا تنبل پروری البته در کنار اینگونه اظهارنظرها، برخی نیز از مجلسیان تعریف و تمجید کرده اند و از سویی نیز برخی خواستار تسریع در این کار شده اند و میخواهند بدانند دقیقا از چه زمانی شروع میشود و چه کار باید بکنند؟ عده ای نیز فکر میکنند به دلیل نزدیک شدن به زمان انتخابات مجلس، این یک کار تبلیغاتی برای حضور در دوره بعدی مجلس است و عملیاتی نخواهد شد. عبدالله مختاری در گفتگو با مهر با اشاره به اینکه تا زمانی که نتوانیم آمار دقیق و جامعی از وضعیت بازار کار ارائه کنیم نمیتوان چنین اقداماتی را موفق ارزیابی کرد، گفت: هم اکنون عده ای هستند که با تبانی کارفرمای خود از کار به صورت صوری اخراج میشوند تا بتوانند از بیمه بیکاری استفاده کرده و بلافاصله نیز به کار برگردند. عضو هیئت مدیره کانون شوراهای اسلامیکار استان تهران، افزود: در این مورد کارفرما و کارگر با یکدیگر توافق میکنند که قرارداد کاری خود را فسخ کرده و پول دریافتی بابت بیمه بیکاری را بین یکدیگر تقسیم کنند. تبانی برای پول مختاری با طرح این سوال که حال با شرایط جدیدی که تعریف میشود چگونه با اینگونه افراد برخورد خواهد شد و با چه روشی مورد شناسایی واقع میشوند؟ بیان داشت: در حال حاضر افرادی هستند که شاغلند اما بیمه نیستند و افرادی را نیز داریم که بیمه اند اما کار نمیکنند، این موارد چگونه شناسایی می شوند و کدام یک بیکار خواهند بود؟ وی با اشاره به اینکه ابتدا باید در این زمینه یک سری قوانین قابل اجرا و کارشناسی شده ارائه شود، خاطر نشان کرد: البته هنوز ساز و کار چنین طرحی مشخص نیست و سخنی در مورد آن گفته نشده است، اما باید گفت پرداخت حقوق به چند میلیون نفر بیکار بسیار مشکل و همراه با چالشهایی است. این مقام مسئول کارگری، تاکید کرد: بازار کار و اشتغال کشور یک بازار پیچیده و مشکلی است که مسائل و حالتهای مختلفی دارد، بنابراین نمیتوان به راحتی گفت که باید چند میلیون نفر بیکار حقوق ماهیانه بگیرند چون این کار به همین سادگی قابل انجام نیست. پرداخت گزینشی یا کامل مختاری ادامه داد: حال اگر در زمان اجرای طرح آمدند و شرایط سختی را برای افراد قرار دادند که باعث ریزش میلیونی واجدین شرایط دریافت حقوق ماهیانه شد بحث دیگری است و شاید بتوان در آن شرایط راحت تر کار کرد، اما در حال حاضر سخن از پرداخت حقوق به همه کارجویان کشور از مجرد و تا متاهل شده است. عضو هیئت مدیره کانون شوراهای اسلامیکار استان تهران، افزود: هم اکنون ما گروههایی را داریم که متقاضی شغل نیستند اما ممکن است با مطرح شدن این موضوع آنها نیز خود را واجد دریافت کمک دولتی بدانند و بخواهند تقاضای خود را مطرح کنند که میتوان به زنان خانه دار در این بخش اشاره کرد. وی تصریح کرد: گروههایی نیز هستند که در کارهای ویزیتوری فعالیت دارند و به صورت درصدی حقوق میگیرند و بیمه هم نیستند، اینها چگونه شناسایی خواهند شد؟ آیا جزو بیکاران هستند و یا شاغلان؟ آیا نمیتوانند پس از دریافت حقوق ۳۰۰ هزار تومانی دولت، به کار خود به صورت پنهانی ادامه دهند؟ اگر ۲ساله کار پیدا نشد چه؟ به گفته مختاری، اگر قرار است برای بیکاران کاری شود بهتر است مشاغل موجود کشور و ظرفیتهای آن شناسایی شود، سپس افراد در آن مشاغل به کار گرفته شوند و حقوق دریافت کنند نه کمک ۲ ساله. این مقام مسئول کارگری، بیان داشت: یک سوال مهم در این بخش این است که اگر فرد در مدت زمان ۲ سالی که مجلس در نظر دارد نتوانست کاری برای خود پیدا کند چگونه باید مبالغ دریافت شده خود را بازپس دهد؟ در این مورد آیا افراد خود را ملزم به بازپرداخت پول میدانند؟ منبع : خبرگزاری مهر
وی در ادامه افزود: حداقل دریافت حق بیمه از 6 ماه تا 50 ماه با توجه به قانون متغیر است که برای مجردان حداکثر 36 ماه و برای متأهلان 50 ماه است.
رئیس گروه امور فنی بیمهشدگان در پاسخ به این پرسش که چنانچه بیمه شده در حین دریافت مقرری بیمهبیکاری اشتغال به کار یابد آیا مدت استحقاق باقی مانده از بین خواهد رفت، بیان داشت: اشتغال مجدد، موجب قطع بیمه بیکاری میشود ولی استحقاق آن همچنان باقی است که از 6 تا 50 ماه است.
وی در پاسخ به این پرسش که در چه صورت مقرری بیمه بیکاری قبل از پایان دوره استحقاق قطع خواهد شد، افزود: یکی از مواردی که باعث قطع مقرری بیمه بیکاری قبل از دوره استحقاق میشود، شروع به اشتغال فرد است و از دیگر موارد، این است که بدون عذر موجه در کلاسهای کارآفرینی و سوادآموزی شرکت نکند یا این که اداره کار شغلی را معرفی کند و از آن شغل امتنا شود از عوامل قطعی بیمه بیکاری است.
رفیعی در خصوص این که آیا برای کلاسها مبلغی از بیمه بیکاری فرد کسر میشود، گفت: هیچ پولی از فرد بیکار برای کلاسها کسر نمیشود بلکه از بودجه بیکاری مبلغی به فنی و حرفهای داده میشود.
وی در پاسخ به این پرسش که بیمه شده علاوه بر دریافت مقرری بیمه بیکاری از چه حمایتهای دیگری بهرهمند میشود، خاطرنشان کرد: مقرریبگیر بیمه بیکاری میتواند برای خود و اعضای تحت تکفل از خدمات درمانی رایگان بیمارستانهای تحت پوشش تأمین اجتماعی استفاده کند.
وی در ادامه افزود: مقرریبگیر بیکاری از مواردی مانند پروتز و اوروتز، هزینه سفر و کفن و دفن میتواند خود و خانواده تحت تکفلش استفاده کنند.